Aanpassingen blog, toekomstplannen.

Ik krijg hier en daar een paar aanwijzingen om de blog nog beter leesbaar te maken. Vandaar dat de tekst nu gewoon in het zwart is te lezen met een lichte achtergrond. Dat is inderdaad beter leesbaar. De foto op de site die ik gebruik staat voor mij voor vrijheid en geeft min of meer mijzelf weer, uitkijkend over de horizon van mogelijkheden. Ik wil er wel voor waken dat de site er als een rouwadvertentie uit gaat zien. Misschien pas ik de achtergrond daarom nog een keer aan. Graag ook je reactie hierop.

Daarnaast bedenk ik mij dat de titel van de blog voor sommigen nogal aanmatigend kan werken. Per slot van rekening heeft niet iedereen een baan. En wat als ik mijn werk kwijtraak. Niets is meer heilig tegenwoordig. Of je nu dertig jaar bij hetzelfde bedrijf hebt gewerkt een academisch titel hebt of een mooie HBO opleiding. Zoveel jaar ervaring. Je kunt zomaar op straat komen te staan. En als je dan een jaartje of twee-drieënzestig bent, dan kan je het misschien net uitzingen tot je pensioen. De gevaarlijke leeftijd is tussen de vijftig en zestig. Een ontslag in die periode betekent vrijwel zeker een lange sollicitatie route te gaan met onzekere kansen op succes. En wat moet ik dan met mijn blognaam? Beetje jammer dan. Dus mocht je, je aangesproken voelen door de blognaam. Let me know! Het is zeker niet de bedoeling mensen te beledigen hier. Maar ik vind wel dat ik na een arbeidzaam leven van pakweg vijfenveertig jaar wat "quality time" aan mijzelf mag gaan besteden. Dat is over tien jaar. Nog een hoop te doen tot die tijd.

Hoe wil ik dit bereiken. Allereerst ga ik mijn huidige woning verbeteren met als doel de waarde te verhogen en de vaste lasten terug te brengen. Het mes snijdt dan aan twee kanten. Het huis brengt meer op bij verkoop en mocht ik zonder werk komen te zitten dan zijn de vaste lasten lager. Zodat de periode tot nieuw werk of werk met een lagere beloning te dragen is.

Dan, sparen, sparen, sparen, investeren e.d. En over een aantal jaar het huis, hopelijk met een kleine winst verkopen en met het gespaarde geld en eventuele overwaarde een goedkoop appartement gaan bewonen. Gekocht van eigen geld of als het niet anders kan tegen die tijd, met een minimale hypotheek. Dit moet binnen drie tot vijf jaar haalbaar zijn. Ook die minimale hypotheek mag niet hoger zijn dan vijftigduizend heb ik mij voorgenomen.

Om dat te bereiken stel ik maandelijks een strak budget op en probeer ik zo zuinig mogelijk te doen. Er wordt alleen geld uitgegeven aan zaken die ook wat opbrengen of noodzakelijk onderhoud. Alle apparatuur in huis moet naar A+++ status. Nu heb ik b.v. nog een twintig jaar oude wasmachine. Een nog oudere droger. En koel vriescombinatie van vijftien jaar oud etc etc. Er mag dus wel wat verbeteren hier. Alle abonnementen gaan de deur uit. Behalve die van de bond. Volgend jaar loopt de sportschool en het mobiel abonnement inclusief tablet, dat ik had afgesloten voor vriendin, af. Tot en met 2017 nemen mijn vaste lasten nog af met ongeveer negenhonderd euro Een deel daarvan is bijdrage aan de vaste lasten door vriendin en nemen mijn inkomsten toe met ongeveer honderd euro. Na een Griekse stand-off, heb ik afgesproken dat vriendin gaat bijdragen aan de vaste lasten. Daarover in een aparte tekst later meer. De alimentatie van dochter loopt af, als zij eenentwintig wordt. Totale verbetering van al deze zaken: duizend euro.

Tot 2017 is het dus nog de tanden op elkaar en doorzetten. De economie zit in de lift denkt iedereen, maar we kunnen zomaar de zwaarste dip van de afgelopen honderd jaar krijgen, lees ik steeds vaker. Hoop niet dat dit een self fulfilling prophecy zal zijn. Maar mocht het zo zijn dan kan ik een stootje hebben tegen die tijd.